Çok değişik kafalar

Her gecenin saati 

Raflı tozlar ardında kalan.

Mis gibi amatör yazılar!

Çok değişik kafalar.

 

Ağustos sonu..

Sabah tüm güzelliğiyle uyanıyor,

Ve sadece mutlu insanlar görebiliyor,

inananlar, iyiler ve amalar hissedebiliyor,

Bizler, değersizler.. değersizleştirilmişler..

Üşümekte olan, kimsesizler.

Sen ve ben göremiyoruz

Hissedemiyor, dokunamıyoruz.

Aslında perdeler bir aralansa 

Karşıdan gelen kuşlar selamlasa sabahlarımızı,

Sabahlarımızda çay olsa,

Sıcacık ısıtsa ruhumuzu,

Gözlerimiz kamaşsa,

Perdemizin arasından vuran ışık,

o ışıkta savrulan sabah tozları,

Mutluyuz ama,

Düşünsene,

Masmavi bir sabah,

Düşünene,

Martılar eşlik ediyor,

Sen, ah sen....

KARGA MIYIZ?

Bu nasıl bir sistem?
Bende ki!
Nasıl ihtiyaçsızım insanlara,
Nasıl ihtiyatsız!
Nasıl sıkılıyorum o masalarda,
Hep ben istiyorum,
Ben olayım,
Sadece ben olayım mesela o masada!
Sonra yalnızca yürümek istiyorum,
Yalnızca düşünmek,
Belki müzik dinlemek....

İstemiyorum!
Acımı, hüznümü, bırakın ben yaşamak istiyorum.
Ortak olmayın mesela,
Mesela aramayın beni,
Mesela sormayın,
Adımı unutsunlar istiyorum,
Sormasınlar bana nerede olduğumu,
Bu melankoli değil,
Dert seviciliği hiç değil!
Kaygılarım da azalıyor her geçen gün,
Biz karga mıyız?
Karga mıyız?
Hem ne zaten öyle toplu toplu,

Tamam,
Bir kişi istiyorum,
Bir kişi olsun,
Ama bir kişi,
Gerçekten kişi olsun,
Kapatalım evimizin ışıklarını,
Gönlümüzün de!
Zilimiz çalmasın,
Kimse gelmesin bize,
Öyle yalansız,
Öyle temiz olsun.
Kişi olsun, bir kişi!
Öyle bir kişi olsun,
Bin kişi olsun,
Soyutlasın beni insansızlığımdan,
İnsansızlığımızdan gülelim.
Kahkahalar atalım!
Hem ne o öyle!!
Karga mıyız?

MASAL

Ne zaman gözlerinin içine baksam, biliyorum
ikimizi de aşar, o kapının ardındaki masal
bense yüreğimin bu hallerinden korkar, kalırım
bir hız trenine bindirilmiş küçük bir çocuk gibi
geçip giden yüzlerine bakar kalırım

Yalnızlık

yalnızlığa bok atanlar, afedersiniz ama benim kıçımı bile yiyemezler.
yalnızlık, insanın hayatı boyunca sahip olacağı tek gerçekliktir. 
sait faik, "yaldızlı karyolalarında çift yatanlar bile tek" demiş. 
ne kadar arkadaşınız, ananız-babanız, ordu gibi kuzeniniz, kardeşiniz, oyunuz, buyunuz dahi olsa sorunlarınızla da sevinçlerinizle de başbaşa olacaksınız.
kabul etmediğiniz ve sevginiz ile bilginiz dışında bi şeyinizi paylaşmaya çalıştığınızda hep acı duyacaksınız.
çünkü yalnızlıktan korktuğu süre boyunca insan sadece acı duyar. 
kendinizden sıkılıyorsanız zaten sıkıcı bir insansınızdır.
bunu anlamanız için illa birilerinin size söylemesi mi gerekli?

Terk edilmek 1

Yav biraz iyi tarafından alınması gereken bi olay bu. 

maymun gözünü açıyo soona. "iyi ki lan iyi ki.." diyosun, " "yoksa şimdi ben, ohooo..." diye devam ediyosun. ama canın yanıyo bi müddet. sonra geçiyo.

olayın akabinde en çok gereken şey "zaman", ee o da bol bol var allaama bin şükür...

her şey geçiyo işte. sen kalıyosun. 

güzel oluyosun.

bi güzellik geliyo insana, sen bile şaşıyosun...

çok kötü diil be,

doğa üstü bir olay değildir. çırpınır yırtınırsınız ama bitmiştir bir kere. tekrar denemek istersiniz ama sizde görürsünüz ki birbirinizi kandırmaktan başka birşey olmayacak. terk edilmez, mümkünse kısa zamanda olması gereken bir vakadır. zira tartışma, soğuma gibi sıkıntılı dönemlerdeyseniz en iyi yoldur. hatta siz terk edilen taraftansanız kendinizi bi türlü onu düşünmekten alıkoyamazsınız. soran arkadaşlara da vereceğiniz cevap bellidir,
- ne oldu neden beraber değilsiniz.
- artık bana göre değil, bıraktım onu.
e tabi bizde yedik diye fısıldar karşıdaki dinleyici. diyeceğim şudur ki;
terk edilmek bir gerekliliktir. ne o hep "aşkım" "a canım" "a cicim" ler.

Gerek

Senden nefret ediyorum!

Ne olur gitme!