Ve sadece mutlu insanlar görebiliyor,
inananlar, iyiler ve amalar hissedebiliyor,
Bizler, değersizler.. değersizleştirilmişler..
Üşümekte olan, kimsesizler.
Sen ve ben göremiyoruz
Hissedemiyor, dokunamıyoruz.
Aslında perdeler bir aralansa
Karşıdan gelen kuşlar selamlasa sabahlarımızı,
Sabahlarımızda çay olsa,
Sıcacık ısıtsa ruhumuzu,
Gözlerimiz kamaşsa,
Perdemizin arasından vuran ışık,
o ışıkta savrulan sabah tozları,
Mutluyuz ama,
Düşünsene,
Masmavi bir sabah,
Düşünene,
Martılar eşlik ediyor,
Sen, ah sen....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder